Dünyada tarım ürünlerini bozan birçok böcek var – Colorado böcekleri, çekirgeler, yaprak bitleri, yaprak bitleri. Yaprak bitleriyle mücadele önlemleri emsalsizdir, çünkü obur bir ordu tüm tarlaları köklerine kadar kemirebilir ve bizi ekinsiz bırakabilir..
Yakın zamana kadar, sadece güney bölgelerinin sakinleri yaprak bitlerini iyi tanıyordu. Ancak iklimin ısınmasıyla, zararlılar her yere yerleşti ve Rusya’nın tüm orta bölgesinde dostane bir şekilde ekimleri yiyor..
Şimdi bu göze çarpmayan böceklerin ne zarar verdiğini, ağustosböcekleriyle nasıl başa çıkılacağını ve ekilen bitkileri nasıl kurtaracağını öğrenmenin zamanı geldi..
ağustosböcekleri ve yaprak bitleri arasında bir fark var mı
Birçoğumuz ağustosböceklerinin şarkı söylemesiyle ilgili en hoş hatıralara sahibiz – sıcak yaz gecelerinde yürüyüşler ve ateşin başındaki toplantılar her zaman rahat cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl. Yani bahçelerin ve meyve bahçelerinin kötü niyetli zararlıları mı? Sizi temin etmek için acele ediyoruz: sadece şarkı söyleyen ağustosböcekleri cıvıldıyor – sıcak bölgelerde ağaçlarda ve çalılarda yaşayan büyük böcekler. Ayrıca zarar verirler, ancak etkileyici boyutları nedeniyle hızla kuşlar için av olurlar..
Ağustosböcekleri vücut boyutunda çok daha küçüktür, cıvıldamayı bilmezler ve tüm güçlerini yiyecek ve üreme için harcarlar. Ve onlar hakkında çok şey biliyorlar!
Bu iki aile arasındaki fark fotoğrafta açıkça görülmektedir:
Önemsiz boyutları, muazzam doğurganlıkları ve sakin bir yaşam tarzı nedeniyle, çekirgeler kısa ömürlerinde tarıma birçok sorun eklemeyi başarırlar..
Yaprak bitleri ne zarar verir
Bu böceklerin ağız aparatları emici tiptedir ve dokuları delmeye ve suyu emmeye uyarlanmıştır. Zararlılar yaprağın alt tarafında yaşar, beslenir ve çoğalır, bu nedenle uzun süre fark edilmeden kalırlar. Yumurtadan çıkan larvalar hareketsizdir, ancak hızla büyür ve tüy döker. Yetişkin bireyler bir daldan diğerine atlayabilirler. Yaprak bitlerini kontrol altına almak için herhangi bir önlem alınmazsa kısa sürede tüm bahçeyi doldurup yoluna devam edebilirler..
Yaprak bitlerinin tükürük salgıları bitkiler için zehirlidir. Delinme yerinde beyaz nekrotik lekeler belirir. Zamanla birleşirler, yapraklar kurur ve düşer..
Bir gül yaprağının neye benzediğini görün, hangi gül yaprak bitlerinin “yemek yediğini”:
Sulu parlak yeşillikler yerine beyazımsı kuruma noktaları var. Pembe parçalar, patojenik mantarların gelişim yerleridir. Bu tür yaprakları olan güller sakin değildir, uzun süre hasta olurlar ve ilk kışın donarlar..
Bitkilerin tüm sularını çekmenin yanı sıra, çekirgeler en tehlikelileri viral ve domates stolburu olan çeşitli enfeksiyonları yayarlar..
Viral hastalıklar son derece sinsidir – mantar veya bakteri lezyonları olarak kolayca gizlenirler, ancak pratik olarak tedavi edilmezler. Mozaik veya sarılık virüsleri ile enfekte olmuş çalıları kökünden sökmek tedavi etmekten daha kolaydır.
Bir elma ağacı, armut veya meyve çalıları üzerindeki ağustosböcekleri, tedavi edilemez bir enfeksiyonun yakın görünümünün kesin bir işaretidir, bundan sonra bitki örtüsünün yok edilmesi gerekecektir..
Domates direği, itüzümün fitoplazmasının neden olduğu son derece tehlikeli bir hastalıktır. Bugüne kadar tedavi için etkili bir çare yoktur, tüm prosedürler hastalıklı çalıların yok edilmesine indirgenmiştir. Patojen toprakta uzun yıllar aktif kalır, bu nedenle itüzümü ekecek başka bir yer aramanız gerekecektir..
Viral hastalıklar ve domates stolburu, %70’e varan bir ürün açığına neden olabilir. Bunlar modern tarım için çok büyük rakamlar. Patojenik bitki virüslerinin ana taşıyıcısı olan yaprak bitleriyle mücadele için ciddi önlemler almayı düşündürürler..
En tehlikeli yaprak biti türlerinin tanımı
Obur ailenin 20 binden fazla türü vardır, ancak birçoğu Rusya topraklarında ve Sovyet sonrası alanda en zararlı olarak kabul edilir:
- Beyaz;
- gül rengi;
- bufalo;
- Yeşil;
- çizgili;
- Japonca;
- Mısır gevreği;
- altı nokta.
Onları daha iyi tanıyalım.
Gül (edwardsiana Rosae)
Her yere dağıtıldı. Güller, yaban gülü ve birçok meyve ağacı etkilenir. Bir yetişkinin vücut uzunluğu 5 mm’den azdır, rengi yeşilimsi sarıdır. Ömrü boyunca birkaç kez tüy dökerek yaprakların arkasında boş bir kabuk bırakır. Yetişkin bir böcek hareketlidir ve bir ağaçtan diğerine hızla atlar..
Sonbaharda dişiler sürgünlerin üst kısımlarına yumurta bırakırlar. İlkbaharın ortasında onlardan larvalar çıkar. Bir ay içinde yetişkin boyutuna ulaşırlar ve aktif olarak üremeye başlarlar. Sezon boyunca birkaç nesil değişir.
Beyaz (Metcalfa pruinosa Say)
Kuzey Amerika’ya özgüdür, şimdi tüm kıtalara dağılmıştır. Yaşam döngüsü gül yaprağına benzer. Yetişkin bir böceğin boyutu 2 ila 7 mm arasında değişir. Renk beyaz, haşere un serpilmiş gibi görünüyor. Beslenmede iddiasız, hiçbir şeyi küçümsemiyor ama üzümleri tercih ediyor. Güneş meyvesinin her yerde yetiştirildiği güney bölgelerinde, gerçek bir üzüm bağları belası haline geldi..
Dişiler, kabuktaki çatlaklara 90’a kadar yumurta bırakır; larvalar ilkbaharın sonlarında ortaya çıkar. Böcekler, karıncaları ve patojenik mantarları çeken bol miktarda tatlı özsu salgılar. Beyaz çekirge ile mücadele önlemleri diğer türlerden farklı değildir ve aşağıda ayrıntılı olarak açıklanacaktır..
Bufalo (Stictocephala bubalus F.)
Adını, bufalo alnına benzer şekilde, başın önündeki dikey kalkandan almıştır. Gövde rengi zümrüt, kanatlar yarı saydamdır. Yumurtaları yumurtlama cihazı ile keserek genç ahşabın kabuğuna bırakır. Larvalar, vücudun uzunlamasına çizgisi boyunca dikenlerle gri-yeşildir. Her dişi yılda 500’e kadar yumurta bırakır..
Ağaçların ve üzüm çalılarının bufalo yaprak biti ile yenilgisi, sağlıklı bitkiler için olağandışı olan kahverengi halka daralmaları ile belirlenebilir..
Geçen yüzyılın 50’li yıllarından beri Rusya’da bilinmektedir. Başlangıçta yabani ağaçların sularını yedi – dişbudak, söğüt, kavak. Sonra narin kabuğu ve sulu sürgünleri olan genç meyve ağaçlarının tadına baktı ve aşık oldu. Güney bölgelerindeki hemen hemen tüm bahçe ve süs ağaçlarına zarar verir..
Yeşil (Cicadella viridis)
Yetişkinlerin kırmızımsı bir gövdesi ve beyaz kenarlı turkuaz kanatları vardır. Sıcak ve ılıman iklimlerde yayılış gösterir. Nemli yerleri sever. Bataklık yerlerde, alçakta yatan sulak çayırlarda oluşur.
Yeşil çekirge sulu otlar, baklagiller ve üzümlerle beslenir. Elma, armut, kiraz, erik, şeftali, dutu etkiler. Üzüm için ölümcül olan hastalığa neden olan bakterileri aktarır.
Çizgili (psammotettix striatus l.)
Renk, belirsiz çizgili gri-kahverengidir. Kışlık tahılların saplarına 50-200 yumurta bırakır. İlkbaharda yumurtadan çıkan larvalar, tahıl fideleri ile beslenir. Yulaf, çavdar, pirinç, darı, sebzelere zarar verir.
Çizgili çekirge, buğday mozaiğine ve cüceliğe neden olan birçok viral hastalığın taşıyıcısıdır..
Japonca (Ricania japonica Melichar)
Diğerlerinin aksine, Japon yaprak biti daha çok kanatları açılmış bir güveye benziyor. Vatan – Güney Çin ve Japonya. Renk bej-kahverengi, çizgilidir. 1 cm’ye kadar vücut uzunluğu. Okaliptüs, kiraz erik, çay çalısı, defne, şeftali, sarmaşık, üzüm ve elma ağaçlarının en kötü zararlılarından biridir..
Altı nokta (Macrosteles laevis)
Çizgili altı noktalı yaprak biti ile birlikte tahılları etkiler. Rengi yeşilimsi sarıdır, kafasında 6 siyah nokta vardır. Yumurtlarken dişi gövdeye zarar vererek bitkileri zayıflatır. Viral hastalıkları aktarır. Sezon boyunca 2-3 nesil böcekler değiştirilir.
Yaprak bitleri için kontrol önlemleri ve görünümlerinin önlenmesi
Tahıl yaprak bitleri hariç çoğu haşere, kış için yumurtalarını ağaçların kabuğuna veya sürgünlerin tepelerine bırakır. Bahçenin bakır sülfatlı üre ile erken ilkbaharda püskürtülmesi, onları yok etmeye yardımcı olacaktır. Güçlü bir üre çözeltisi, ahşaba zarar vermeden haşerelerin kışlayan yumurtalarını tam anlamıyla yakar. Bakır sülfat, böceklerin kabuğa verdiği zarardan kaynaklanan mantar hastalıklarının gelişmesini engeller..
Bahçenin bakır sülfatlı üre ile işlenmesi tomurcuk kırılmadan önce yapılır. Zaman kaybedilirse, yaprak bitleriyle mücadele etmek için başka önlemler kullanmanız gerekecektir..
Tahıl zararlıları, toprağın erken soyulması ve ardından 2-3 hafta sonra sürülmesiyle yok edilir. Kimyasal yöntemler sadece geniş sıralı dikimlerde ve şiddetli böcek istilasında kullanılmaktadır..
Büyüme mevsimi boyunca, parazitlerden ekimlerden kurtulmak için yaprak bitleriyle aynı araçlar kullanılır..
Çiçeklenmeden önce ve güçlü kolonizasyon ile hasattan sonra, “Biotlin”, “Tanrek”, “Fufanon” preparatları ile yapılan tedaviler yardımcı olacaktır..
Ürünleri hasat etmeden önce, daha yumuşak doğal bazlı ürünler – “Fitoverma” veya bir terebentin sakızı çözeltisi tercih edilmelidir. Yemek pişirmek için bir kova su üzerine 50 gr katı sabun ve 1.5-2 litre terebentin (terebentin yağı) alın. Karışım çalkalanır ve çalıların üzerine püskürtülür, yaprakların alt tarafına bulaşmaya çalışılır..
Bu tedavi ile narin genç yapraklar acı çekebilir, ancak kesinlikle tekrar büyüyecekler ve bir ağaç veya çalı sonsuza kadar aç bir haşereden kurtulacaktır..
Yaprak bitlerine karşı önleyici tedbirler için standart tarım teknikleri uygundur.:
- yabani otların zamanında yok edilmesi;
- yeterince seyrek iniş;
- ürün rotasyonuna uygunluk;
- iyi bitki bakımı ve azotlu gübrelemenin sınırlandırılması;
- bir dikiş devrilmesi ile geç sonbaharda çiftçilik;
- sadece kanıtlanmış fidanlıklarda fidan alımı.
Listelenen önlemler, nüfusu ciddi şekilde sınırlamaya veya yaprak bitleriyle tamamen başa çıkmaya ve zengin ve sağlıklı bir hasat elde etmeye yardımcı olacaktır..