Γεννημένος το 1945 στη Βαλένθια της Ισπανίας, ο Jose Mateu San Hilario, «Royo», άρχισε να αποδεικνύει το καλλιτεχνικό του ταλέντο από νωρίς. Σε ηλικία 9 ετών, ο πατέρας του, εξέχων γιατρός και λάτρης της τέχνης, χρησιμοποίησε ιδιωτικούς δασκάλους για να διδάξει τον Royo στο σχέδιο, τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Όταν ο Royo έγινε 14 ετών, μπήκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του San Carlos στη Βαλένθια. Όταν έγινε 18 ετών, ο Royo συνέχισε τις καλλιτεχνικές του σπουδές ιδιωτικά με τον Aldolfo Ferrer Amblat, Πρόεδρο των Σπουδών Τέχνης στην Ακαδημία San Carlos.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Ρόγιο πρόσθεσε περισσότερες διαστάσεις στις ικανότητές του δημιουργώντας σκηνικά θεάτρου και κάνοντας γραφικές εικονογραφήσεις και εργασίες αποκατάστασης. Συμμετείχε επίσης σε αρκετούς διαγωνισμούς κερδίζοντας σημαντικές διακρίσεις. Το 1968 άρχισε να εκθέτει στην Ισπανία, συγκεκριμένα γκαλερί με κύρος στη Λισαβόνα, τη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη. Με τη θετική υποδοχή των έργων του στη Μαδρίτη, ο Ρόγιο έλαβε προμήθειες για να ζωγραφίσει τα βασιλικά πορτρέτα του βασιλιά Χουάν Κάρλος και της βασίλισσας Σοφίας. Έλαβε μεταγενέστερες προμήθειες για να ζωγραφίσει τους δικαστές του ανώτατου εισαγγελέα και το Δικαστήριο, καθώς και εξέχοντα πολιτικά και κοινωνικά πρόσωπα.
Ξεκινώντας το 1989 και συνεχίζοντας μέχρι σήμερα, βλέπουμε την ανάπτυξη του «ώριμου στυλ» του Royo. Η δραματική χρήση του χρώματος και η “υφή” αποτυπώνουν το θέμα του με μοναδική αίσθηση. Μπορούν να γίνουν παραλληλισμοί με το έργο των Ευρωπαίων δασκάλων. για παράδειγμα, με το «σεβασμό στη γυναικεία μορφή» του Ρόγιο, βλέπουμε την ξεχωριστή επιρροή του Ρενουάρ. Είναι η παρόμοια, σχεδόν πορτραίτη μεταχείριση του γυναικείου μοντέλου, που πιάστηκε σε μια γαλήνια, στοχαστική στιγμή, με τις γύρω «εκρήξεις» χρώματος από τα λουλουδάτα τοπία όπου βλέπουμε το «Renoir» στο έργο του Royo. Στην πραγματικότητα, οι κριτικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα: «Αν το έργο τέχνης του Ρενουάρ συνδυαζόταν με αυτό των« ζωγράφων της Βαλένθια », θα έφτανες στους καμβάδες που πλησίαζαν τη μοναδικότητα του εντυπωσιακού έργου του Ρόγιο».
Δείτε την ιστοσελίδα