Σχεδιασμένο από τον Matt Gibson Architecture + Design, το Shakin Stevens House βρισκόταν στη Μελβούρνη της Αυστραλίας.
Η εννοιολογική ώθηση για το εσωτερικό αυτού του σπιτιού είναι σε μεγάλο βαθμό ως απάντηση σε ένα σύντομο που αποκρυσταλλώθηκε σε ανάγκη σύνδεσης με «πράσινο» χώρο. Πέρα από την κληρονομιά, το έργο ήθελε όχι απαραιτήτως να αυξήσει την επιφάνεια του δαπέδου αλλά να αυξήσει την ευκολία. Για να κάνετε τους χώρους να φαίνονται μεγαλύτεροι, πιο λειτουργικοί, να γεμίζουν φως και να επεκτείνονται οπτικά & δανειστείτε εντός και εκτός του ιστότοπου.
Το «Shakin Stevens» δεν αφορά μόνο μια έγχρωμη εξώπορτα, αλλά την εμπειρία αυτού που είναι πέρα από αυτό. Εννοιολογικά πέρα από αυτήν την πράσινη πόρτα, δεν υπάρχουν πόρτες. ο νεότερος χώρος αφορά τη ροή και τη συνέχεια όπου η οριοθέτηση του χώρου είναι απαλή και λιγότερο πεπερασμένη από ό, τι αναμενόταν από το δρόμο. Σε μια ξεκάθαρη επίσημη ιδέα, το πίσω μέρος συνθέτει 3 εξωθημένους λευκούς κύβους που ουσιαστικά μοιάζουν να έχουν αφεθεί, προσγειώνοντας σαν ζάρια τυχαία το ένα πάνω στο άλλο δίπλα σε ένα βικτοριανό «μονοπώλιο»). Οι 3 κύβοι, όπως και με την υπάρχουσα βίλα, είναι κατασκευασμένοι έτσι ώστε να αποκρυπτογραφούνται αμέσως εσωτερικά ή εξωτερικά και σε σαφείς ζώνες προγραμματισμού, όλες στεγάζουν διαφορετικές λειτουργίες. Οι κύβοι που ανοίγονται στα άκρα τους (ή στις πλευρές όπου απαιτείται) χρησιμοποιούνται ως συσκευές για να ενορχηστρώσουν προβολές σε πράσινα στοιχεία μέσα στη δομή και στο πράσινο εντός ή εκτός του χώρου.
Ο πελάτης ζήτησε ένα κυρίως λευκό εσωτερικό με χαρακτηριστικό χρώμα. Το πράσινο έγινε μια προφανής επιλογή, σε συνδυασμό με την εγγύτητα του κήπου. Οι χώροι πρασίνου εντός και εκτός του χώρου έγιναν το επίκεντρο με τους λευκούς κύβους να λειτουργούν ως φακοί για αυτά τα γεγονότα – βοηθώντας αποτελεσματικά στο να φέρει το πράσινο στο εσωτερικό και να διαλύσει τα εμπόδια του περιβλήματος. Με αυτόν τον τρόπο εσωτερικό, εξωτερικό, τοπίο & παλιά και νέα – μέσω χρώματος – όλα αλληλοενημερώνονται με την ίδια σημασία.
Το «Shakin Stevens» χρησιμοποιεί πολλές αρχές ESD – διατήρηση της υπάρχουσας δομής, προσανατολισμό και διαμόρφωση νέων έργων, προστασία από τον ήλιο (μαρκίζες), εκτεθειμένη θερμική μάζα, παθητική ρύθμιση θερμοκρασίας, τεχνικές κατασκευής χαμηλής ενσωμάτωσης ενέργειας & υλικά, δομικό βάθος εντός τοίχων για μάζα μαζικής μάζας με τιμές R, μόνωση ολόκληρης της υπάρχουσας κατοικίας (δάπεδο, τοίχοι, οροφή), χρήση ανακυκλωμένου ξύλου δαπέδου/καταστρώματος. Ένα γκρι σύστημα νερού, 2 πλευρικές δεξαμενές αποθήκευσης νερού, ψεύτικο γρασίδι & «Χυμώδης» χρήση νερού με μέτρια θερμοκρασία φύτευσης, ενώ παράλληλα παρέχει εγγενή χαρακτηριστικά του συνδυασμού χρωμάτων. Πέρα από αυτά, αυτό το έργο αφορά την παροχή μιας μελλοντικής ευρωστίας, καλύτερης αξιοποίησης των ανέσεων και μια πιο πλήρη ενσωμάτωση της αστικής του κατάστασης. Έχουν δανειστεί αυτό που προηγουμένως κοιμόταν μέσα και έξω από τα τείχη τους. Αυτή η νέα διάταξη παρέχει ένα βιώσιμο μοντέλο χώρου που μπορεί να διατηρήσει τους τύπους χρηστών (ένα ζευγάρι, 2 ζευγάρια, μια οικογένεια με εφήβους, επισκέπτες) μέσω του διαχωρισμού των ζωνών ύπνου για μια ευέλικτη ζώνη διαβίωσης που μπορούν να μεγαλώσουν (εξωτερικά). Αυτό το έργο αγκαλιάζει το «πράσινο». Το χρώμα ήταν μια ζωτικής σημασίας στρατηγική για την προσθήκη λάμψης και σαφήνειας σε αυτή την έκφραση σε διάφορα επίπεδα.
