Ο Mike Castle μεγάλωσε στη νοτιοδυτική πλευρά του Σικάγο σε μια γειτονιά που ονομάζεται Beverly. Η κατά κύριο λόγο ιρλανδική γειτονιά είναι γνωστή σε όλη την πόλη ως το σπίτι της South Side Irish Parade, της φρικιαστικής ξαδέλφης της επίσημης παρέλασης του Αγίου Πατρικίου της πόλης. Η γεωγραφία μπορεί να μην υποστηρίζει αυτό, αλλά δεν υπάρχει μέρος στη Γη πιο μακριά από το Μπέβερλι από το Τόκιο της Ιαπωνίας. Ωστόσο, μόλις ο Κάστος ταξίδεψε σε εκείνη τη μακρινή τοποθεσία, βρήκε το πραγματικό του πάθος.
Το Κάστρο είναι ένα ατίθασο shinnichi. Or, όπως θα τον λέγαμε στα Αγγλικά, Ιαπωνόφιλο. Λίγο αφότου ο Castle άρχισε να βγαίνει με τη σύζυγό του, ηθοποιό Lauren Lapkus, μίλησαν για ταξίδια εκεί που δεν είχαν ονειρευτεί να πάνε. Σχεδόν αμέσως οι δύο συμφώνησαν για την Ιαπωνία.
“Έχω ταξιδέψει σε πολλά διαφορετικά μέρη όπου θα πάω,” Ω ναι, αυτή είναι βασικά η Αμερική “, λέει ο Castle. «Πηγαίνεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και κοιτάς τριγύρω και λες:« Ναι, κάπως έτσι μεγάλωσα. »Θα θυμάμαι πάντα όταν κατέβηκα για πρώτη φορά στο Τόκιο και όλα έμοιαζαν με όλα όσα είχα ζήσει.
«Soταν τόσο ωραίο να νιώθω τόσο έξω από τη γνώση», συνεχίζει. «Αισθάνεσαι σαν χαζός όταν είσαι εκεί. Έλεγα συνέχεια στη Λόρεν: «Νιώθω πιο χαμένος εδώ από ποτέ.» Όταν φύγαμε, μου έλειπε αμέσως. Άρχισα να μαθαίνω σοβαρά ιαπωνικά ».
Φωτογραφίες από τον Troy Conrad
Η εκμάθηση της γλώσσας ήταν το κλειδί για αυτόν. ήθελε να είναι σε θέση να δείξει το σεβασμό τουλάχιστον στην προσπάθεια επικοινωνίας την επόμενη φορά που θα επισκεφθεί. Ο Castle δεν είναι ακόμη άπταιστος στη γλώσσα – «μπορώ να μιλήσω αυτό που ονομάζω« ταξί ιαπωνικά »» – αλλά συνεχίζει να βυθίζεται στην ιαπωνική κουλτούρα. Έχει λίγο εμμονή με ένα ριάλιτι που ονομάζεται “Terrace House” και έχει ακόμη και μια αγαπημένη αλυσίδα σημείων ramen, παρά το γεγονός ότι τηλεφώνησε στο Λος Άντζελες σπίτι..
Η Ιαπωνία έκλεψε σαφώς την καρδιά του Κάστρου, οπότε φάνηκε κατάλληλο όταν επέλεξε να φορέσει την καρδιά του στο μανίκι του. Ο ηθοποιός είχε ήδη πολλά τατουάζ, αλλά μέχρι το φθινόπωρο πήρε την απόφαση να προσθέσει κάποιο παραδοσιακό ιαπωνικό irezumi στη συλλογή του.
Για να ολοκληρώσει τη δουλειά, ο Κάστρο στράφηκε Ken Sakamoto (@shingken), ένας καλλιτέχνης από το Τόκιο που ζει σήμερα στην Καλιφόρνια και λειτουργεί από το Black Diamond Tattoo. Καθώς οι δυο τους άρχισαν να συνεργάζονται στο μανίκι, ο Κεν βεβαιώθηκε ότι ο Κάστρο είχε κάνει την εργασία του πριν ξεκινήσει μια ισόβια δέσμευση.
«Προσπαθούσα να πω στον [Ken] ότι ήθελα να πάρω μια από αυτές τις κούκλες με το κόκκινο σάλι», λέει ο Castle για την κούκλα Daruma που σκεφτόταν. «Επέμενε να μην το καταλάβω μέχρι να διαβάσω πολύ για αυτό. Διάβασα για αυτό και είναι αυτή η πολύ ωραία πτυχή της ιαπωνικής κουλτούρας. Είναι ένας πολύ συμβολικός χαρακτήρας. Πρόκειται για τον καθορισμό μιας πρόθεσης για τον εαυτό σας όπου κρατάτε το ένα μάτι εντελώς λευκό μέχρι να ολοκληρώσετε αυτήν την πρόθεση και να το βάψετε. Είναι όλο αυτό το επίπεδο.
Φωτογραφίες από τον Troy Conrad
«Για να πει ο καλλιτέχνης,« Όχι, όχι μέχρι να ξέρω ότι πραγματικά ξέρεις τι είναι αυτό, θα το κάνω », συνεχίζει,« έπρεπε να του αποδείξω ότι ήξερα τι ήταν, ότι ήταν αυτό που ήθελα. Ταν ένα πολύ δροσερό συναίσθημα. Το εξέτασε αλλιώς δεν θα μου επιτρεπόταν να πάρω αυτό που έπαιρνα ».
Μαζί, ο Castle και ο Ken κατέληξαν σε ένα σχέδιο που ταιριάζει απόλυτα στον ηθοποιό. Ο Castle έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τη 17χρονη γάτα του, έτσι ο Ken μπόρεσε να φέρει το πρόσωπο της γάτας στο πρόσωπο του Daruma. Αλλά το μέρος του τατουάζ που είναι πιο εντυπωσιακό δεν είναι κάτι που πρόσθεσε ο Κεν ο ίδιος, είναι ο τρόπος που μπόρεσε να δουλέψει οργανικά γύρω από ένα από τα υπάρχοντα τατουάζ του Castle – ένα πορτρέτο κινουμένων σχεδίων του εκλιπόντος πατέρα του.
“Ο πατέρας μου πέθανε και μισούσε τα τατουάζ, έτσι θα το μισούσε”, λέει ο Castle για το τατουάζ στο στήθος του. «Βασικά, ο πατέρας μου πέθανε ξαφνικά. Και ένας από τους στενούς φίλους μου στο γυμνάσιο, ο πατέρας του πέθανε επίσης ξαφνικά, οπότε όταν κάναμε παρέα γύρω από την κηδεία έκανα ένα doodle του μπαμπά μου.
«Μιλούσα για το πώς ήταν τόσο σκληρός για όλη μου τη ζωή», συνεχίζει. «Πολύ συγκροτημένο, πολύ σοβαρό και πολύ χιούμορ. Στη συνέχεια, τα τελευταία τρία ή τέσσερα χρόνια της ζωής του ήταν ξαφνικά πολύ ωραίος και ευγενικός. Wasμουν πολύ σκεπτικός για αυτό γιατί μου ήταν τόσο περίεργο ».
Οι δύο φίλοι πήγαιναν πέρα δώθε για λίγο, ο καθένας ζωγραφίζοντας καρικατούρες του πατέρα του Κάστρο. Μία από τις καρικατούρες που σχεδίασε ο φίλος του κατέληξε να γίνει τατουάζ, καθισμένη στο στήθος του, με τη φράση “Βαριέμαι να είμαι τρελός”. Είναι ένα τέλειο αφιέρωμα, που περικλείει διάφορες πτυχές του πατέρα του, οπότε είναι λογικό ο Castle να θέλει να δουλέψει γύρω από το κομμάτι. “Όταν έκανα αυτό το νέο τατουάζ και άρχισαν να το κάνουν πάνω από αυτό το τατουάζ ή να ενσωματώνουν αυτό το τατουάζ”, εξηγεί ο Castle, “δεν το είχα πει ακόμα στη Lauren. Είπε ότι ένιωθε πάντα ότι αυτό το σημείο δεν είχε τελειώσει. Αυτό ήταν ένα ενδιαφέρον πράγμα, γιατί έλεγα, «Νόμιζα ότι έγινε». Αλλά μετά συνέβη αυτό ».
Πριν πάρει αυτό το κομμάτι, ο Castle δεν χρειάστηκε ποτέ να καθίσει για πολλές συνεδρίες τατουάζ. Έτσι, ενώ έχει συνηθίσει τον πόνο από το να κάνει τατουάζ – το πρώτο του τατουάζ ήταν στο καπάκι του γόνατός του – η αντοχή που απαιτείται για μεγάλες συνεδρίες ήταν καινούργια για εκείνον. Προσθέστε σε αυτό το γεγονός ότι ο τατουάζ του δεν μιλάει έναν τόνο αγγλικά και ο Κάστρο δεν μιλά έναν τόνο ιαπωνικά και κάποια πράγματα χάθηκαν στη μετάφραση.
“Κάναμε αυτό το ένα μέρος στην κλείδα μου και πραγματικά με πόνεσε”, λέει. «Reallyθελα πραγματικά να συνεχίσω να κάνω διαλείμματα, αλλά δεν ήξερα πώς να πω« θέλω να κάνω ένα διάλειμμα ». Iξερα πώς να πω,« θέλω να πιώ ένα νερό »ή« θέλω να έχω μεσημεριανό. »thisταν αυτό το αστείο, κάπως ντροπιαστικό πράγμα που σκεφτόμουν συνέχεια:« Τι είναι αυτό που ξέρεις να πεις ότι ισχύει τώρα; »Θα έκανα ψεύτικο πόσιμο νερό γιατί έλεγα συνέχεια ότι ήθελα νερό. Πήρα το μπουκάλι με το νερό και τρέμω, πονάω, αλλά λέω: «Πιες το νερό, φίλε». Είναι αυτό που ήθελες, είναι αυτό που είπες ».
Στο τέλος, ο Castle έμεινε ενυδατωμένος και έκανε το τατουάζ που ονειρευόταν. Έχει μια μόνιμη υπενθύμιση όχι μόνο της αγάπης του για τον ιαπωνικό πολιτισμό, αλλά του πρώτου ταξιδιού που έκανε στο Τόκιο, της ανάγνωσης και της μάθησης που έκανε για να «κερδίσει» την κούκλα Daruma και τις πολλές ώρες που πέρασε με τον καλλιτέχνη του κομμάτι. Το να πούμε ότι το Castle είναι ενθουσιασμένο για το πώς βγήκαν τα πράγματα θα ήταν υποτιμητικό.
«Έγινε αμέσως το αγαπημένο μου τατουάζ», λέει. «Είναι η πρώτη φορά με ένα τατουάζ όπου δεν μπορώ να σταματήσω να το κοιτάζω. Ενώ κάνω τη νυχτερινή μου ρουτίνα, όταν κοιμάμαι για ύπνο, θα πάω, “Ω ναι, πρέπει να το κοιτάξω. Η Ιαπωνία και ο ιαπωνικός πολιτισμός είναι κάτι που δεν μπορώ να πιστέψω ότι αγαπώ όσο αγαπώ ».
Φωτογραφίες από τον Troy Conrad